ഇതാണ് ദേവാലയം!

കാലിത്തൊഴുത്തിന്റെ മുഖവാരമില്ലാത്ത, കുരിശെന്ന പ്രവേശനകവാടമില്ലാത്ത സകല ദേവാലയങ്ങളും കല്ലിന്മേൽ കല്ല് ശേഷിക്കാതെ വീണടിയും.

അഹങ്കാരത്തിന്റെ അടയാളങ്ങളായി മാറുന്ന ദേവാലയങ്ങൾക്ക് മേനി പിടിപ്പിക്കുവാൻ നസ്രത്തിലെ തച്ചന്റെ അധ്വാനം ആവശ്യമില്ല. അതിവിശുദ്ധസ്ഥലത്ത് ക്രിസ്തു ഒരിക്കലും പ്രവേശിച്ചുമില്ല. നൈഷ്ഠികശുദ്ധി പാലിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ക്രിസ്തുവിനു കാലിത്തൊഴുത്തിൽ ഇടം ലഭിക്കില്ലായിരുന്നു. ക്രിസ്തുവിന് അതിവിശുദ്ധസ്ഥലത്ത് പിറക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നു.

"ഇതാ, ഇതാണ് ദേവാലയം!

കുഞ്ഞുങ്ങളെ തടയേണ്ട, അവർ വരട്ടെ.

പാപിനിയെന്നു നിങ്ങൾ പറയുന്നവൾ,
അവൾ അടുത്ത് വരട്ടെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ കൂടുതൽ സ്നേഹമുണ്ട്.

അശുദ്ധി കല്പിക്കപ്പെട്ടവൻ, അവനെ ഞാൻ ആലിംഗനം ചെയ്യട്ടെ,
അവനു കൂടുതൽ ഹൃദയപരമാർത്ഥതയുണ്ട്.

ഭാരം വഹിക്കുന്ന നിങ്ങളെല്ലാവരും വരിക,
ഞാൻ ആശ്വാസം നൽകാം.

ദേവാലയം എന്റെ ശരീരമാണ്. ചുറ്റുമതിലും, കവാടവും ഇല്ലാത്ത,
ആരെയും മാറ്റി നിർത്താത്ത വിശുദ്ധസ്ഥലം

അങ്ങനെ ഒരു ദേവാലയം ആകുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ?

വരണം, പ്രവേശിക്കണം,
ഞാൻ രോഗിയായിരുന്നു, പരദേശിയായിരുന്നു,
ബന്ധിയായിരുന്നു, പാപിയായിരുന്നു,
അന്യമതക്കാരനും, അഭയാർത്ഥിയുമായിരുന്നു ...

ഹൃദയശ്രീകോവിലിൽ അപ്പം മുറിക്കപ്പെടുമ്പോൾ കണ്ണ് തുറക്കേണ്ടതിന്
എന്നെ മാറ്റിനിർത്താനാകുന്ന ന്യായങ്ങൾ തകർത്ത് അകത്ത് പ്രവേശിക്കുക.