കുരിശിലെ ബലിയില്ലാതെ, വാഴ്ത്തപ്പെട്ട അപ്പവും വീഞ്ഞും അർത്ഥവും മൂല്യവും ഇല്ലാത്തതാണ്. ജീവദായകമായ ത്യാഗവും കരുതലുമില്ലാത്ത പൗരോഹിത്യവും ശൂന്യമാണ്.
ശരീരം കൈകളിലുയർത്തി വാഴ്ത്തി നൽകപ്പെടുന്ന ബലിവേദികൾ നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങളിലുണ്ട്. നല്കപ്പെടുന്നതിൽ പോരായ്മകളുണ്ടെങ്കിലും എത്ര ആത്മാർത്ഥതയോടെ നമുക്ക് സ്വയം നൽകാൻ കഴിയുമെന്നതാണ് പ്രധാനം. പാദം കഴുകുന്നതിലെ താഴ്മയുടെ ആഴം അവിടെയാണ് തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നത്. ആ കരുതലും ത്യാഗവുമാണ് അനുദിനബലികൾക്ക് ജീവൻ നൽകുന്നത്.
അത്തരം ബലികളില്ലെങ്കിൽ ദേവാലയങ്ങളിലെ ബലികൾക്കും ജീവനുണ്ടാവില്ല, അർപ്പിതനും അർപ്പണത്തിനും.
തകർന്ന ശരീരത്തിനും, ഒഴുകിയിറങ്ങിയ രക്തത്തിനും ജീവദായകമായ ശക്തിനൽകിയത് ക്രിസ്തുവിലുണ്ടായിരുന്ന സ്നേഹമാണ്.
ശരീരം കൈകളിലുയർത്തി വാഴ്ത്തി നൽകപ്പെടുന്ന ബലിവേദികൾ നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങളിലുണ്ട്. നല്കപ്പെടുന്നതിൽ പോരായ്മകളുണ്ടെങ്കിലും എത്ര ആത്മാർത്ഥതയോടെ നമുക്ക് സ്വയം നൽകാൻ കഴിയുമെന്നതാണ് പ്രധാനം. പാദം കഴുകുന്നതിലെ താഴ്മയുടെ ആഴം അവിടെയാണ് തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നത്. ആ കരുതലും ത്യാഗവുമാണ് അനുദിനബലികൾക്ക് ജീവൻ നൽകുന്നത്.
അത്തരം ബലികളില്ലെങ്കിൽ ദേവാലയങ്ങളിലെ ബലികൾക്കും ജീവനുണ്ടാവില്ല, അർപ്പിതനും അർപ്പണത്തിനും.
തകർന്ന ശരീരത്തിനും, ഒഴുകിയിറങ്ങിയ രക്തത്തിനും ജീവദായകമായ ശക്തിനൽകിയത് ക്രിസ്തുവിലുണ്ടായിരുന്ന സ്നേഹമാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ