സക്കേവൂസ്,.... എനിക്ക് ഇന്ന് നിന്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കണം.
പത്രോസിന്റെയും ലാസറിന്റെയും വീട്ടിൽ താമസിച്ച യേശു നമ്മുടെയും വീടുകളിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. എങ്ങനെയാവും നമ്മൾ അവനോട് ഇടപെടുന്നത്? അവനും അറിയാവുന്ന നമ്മുടെ സുഖദുഃഖങ്ങൾ കുറേക്കൂടെ ആഴങ്ങളിൽ തുറന്നു പറയില്ലേ? വീട്ടിൽ രോഗിയായ ഒരാളെക്കുറിച്ച് പരസ്പരം സംസാരിക്കില്ലേ? സ്വയം രോഗിയാണെങ്കിൽ, അവൻ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ എങ്ങനെയാവും നമ്മുടെ രോഗാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത്? 'അനുഗ്രഹത്തിന് വേണ്ടി' മാത്രമാണോ അവന്റെ അടുത്ത് പോവുക? അവനോടു സംസാരിക്കാൻ പുസ്തകങ്ങളുടെ ആവശ്യമുണ്ടോ?
ക്രിസ്തു വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ അവൻ ഒരു വിരുന്നുകാരനായി നിൽക്കില്ല. അടുക്കളയിൽ പാചകം ചെയ്യാനും, വീട് വൃത്തിയാക്കാനും, കൂടെ പഠിക്കാനും, കൃഷി ചെയ്യാനും അവനുണ്ടാകും. പള്ളിയിൽ പോകുമ്പോൾ പള്ളിയിലേക്കും അവൻ വരും. മടുത്തിരിക്കുമ്പോഴും നമ്മുടെ കൂടെ ആയിരിക്കുന്നതിൽ അവന് ആനന്ദമുണ്ട്.
ഈ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ കുടുംബമായി ഒരുമിച്ച് ചെയ്യുമ്പോൾ ഗാർഹികമായ ആരാധനയായി മാറും. പേനയും, പങ്കായവും, തൂമ്പയും, ലാപ്ടോപ്പും, തൂക്കുകട്ടയും വാക്കത്തിയും ഒക്കെ ആരാധനയിൽ പ്രതീകങ്ങളാകാം. നെഞ്ചകം ചേർത്ത് ഒരു നിമിഷം. അച്ചടിച്ച പ്രാർത്ഥനകളുടെ ആവശ്യമില്ല.
ക്രിസ്തു കൂടെയുള്ളപ്പോൾ ഏറെ നന്മയുടെ ക്രമങ്ങളിലൂടെ നടക്കാൻ തീർച്ചയായും നമ്മൾ ശ്രമിക്കും. കാർക്കശ്യം, അലസത, അസൂയ എന്നിവയൊക്കെ വഴിമാറിക്കൊടുക്കും. വിട്ടുകൊടുക്കാനും, വിതുമ്പലിൽ ആശ്വാസം തേടാനും കഴിയും. പുതിയൊരു നീതി പ്രാവർത്തികമാവുകയും ചെയ്യും.
ഇവിടെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് രണ്ട് കാര്യങ്ങളാണ്. ഒന്ന് നമ്മുടെ തന്നെ സാധാരണ ജീവിതത്തിലെ ദൈനംദിനപ്രവൃത്തികളിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധിയും ആരാധനാമൂല്യവും. രണ്ട് പ്രാർത്ഥനാസമയത്ത് നമുക്ക് പരിചിതമായ അനുഭവങ്ങളും, പ്രതീകങ്ങളും ക്രിയാത്മകമായരീതിയിൽ പ്രാർത്ഥനാപൂർണ്ണമായി ഉയർത്തുന്ന രീതി. ഉദാ. പരീക്ഷ തുടങ്ങുമ്പോഴോ, കഴിയുമ്പോഴോ കുടുംബം മുഴുവൻ ചില പുസ്തകങ്ങളോ എഴുത്തുപകരണങ്ങളോ എടുത്തുവെച്ച് കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കായി ഒത്തുചേർന്നു പ്രാർത്ഥിക്കാം. ഒരു വാഴക്കുല വെട്ടിയ ദിവസം ഏതാനം പഴം പ്രാർത്ഥനാ സമയത്തു എടുത്തു വെച്ച് നന്ദി പറയാം. അങ്ങനെ പല സാധ്യതകൾ. ചുരുക്കം ഇതാണ്, ചുറ്റുപാടുകളിൽ സ്പർശനീയമായിത്തീരാവുന്ന ദൈവാനുഭവം.
പത്രോസിന്റെയും ലാസറിന്റെയും വീട്ടിൽ താമസിച്ച യേശു നമ്മുടെയും വീടുകളിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. എങ്ങനെയാവും നമ്മൾ അവനോട് ഇടപെടുന്നത്? അവനും അറിയാവുന്ന നമ്മുടെ സുഖദുഃഖങ്ങൾ കുറേക്കൂടെ ആഴങ്ങളിൽ തുറന്നു പറയില്ലേ? വീട്ടിൽ രോഗിയായ ഒരാളെക്കുറിച്ച് പരസ്പരം സംസാരിക്കില്ലേ? സ്വയം രോഗിയാണെങ്കിൽ, അവൻ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ എങ്ങനെയാവും നമ്മുടെ രോഗാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത്? 'അനുഗ്രഹത്തിന് വേണ്ടി' മാത്രമാണോ അവന്റെ അടുത്ത് പോവുക? അവനോടു സംസാരിക്കാൻ പുസ്തകങ്ങളുടെ ആവശ്യമുണ്ടോ?
ക്രിസ്തു വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ അവൻ ഒരു വിരുന്നുകാരനായി നിൽക്കില്ല. അടുക്കളയിൽ പാചകം ചെയ്യാനും, വീട് വൃത്തിയാക്കാനും, കൂടെ പഠിക്കാനും, കൃഷി ചെയ്യാനും അവനുണ്ടാകും. പള്ളിയിൽ പോകുമ്പോൾ പള്ളിയിലേക്കും അവൻ വരും. മടുത്തിരിക്കുമ്പോഴും നമ്മുടെ കൂടെ ആയിരിക്കുന്നതിൽ അവന് ആനന്ദമുണ്ട്.
ഈ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ കുടുംബമായി ഒരുമിച്ച് ചെയ്യുമ്പോൾ ഗാർഹികമായ ആരാധനയായി മാറും. പേനയും, പങ്കായവും, തൂമ്പയും, ലാപ്ടോപ്പും, തൂക്കുകട്ടയും വാക്കത്തിയും ഒക്കെ ആരാധനയിൽ പ്രതീകങ്ങളാകാം. നെഞ്ചകം ചേർത്ത് ഒരു നിമിഷം. അച്ചടിച്ച പ്രാർത്ഥനകളുടെ ആവശ്യമില്ല.
ക്രിസ്തു കൂടെയുള്ളപ്പോൾ ഏറെ നന്മയുടെ ക്രമങ്ങളിലൂടെ നടക്കാൻ തീർച്ചയായും നമ്മൾ ശ്രമിക്കും. കാർക്കശ്യം, അലസത, അസൂയ എന്നിവയൊക്കെ വഴിമാറിക്കൊടുക്കും. വിട്ടുകൊടുക്കാനും, വിതുമ്പലിൽ ആശ്വാസം തേടാനും കഴിയും. പുതിയൊരു നീതി പ്രാവർത്തികമാവുകയും ചെയ്യും.
ഇവിടെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് രണ്ട് കാര്യങ്ങളാണ്. ഒന്ന് നമ്മുടെ തന്നെ സാധാരണ ജീവിതത്തിലെ ദൈനംദിനപ്രവൃത്തികളിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധിയും ആരാധനാമൂല്യവും. രണ്ട് പ്രാർത്ഥനാസമയത്ത് നമുക്ക് പരിചിതമായ അനുഭവങ്ങളും, പ്രതീകങ്ങളും ക്രിയാത്മകമായരീതിയിൽ പ്രാർത്ഥനാപൂർണ്ണമായി ഉയർത്തുന്ന രീതി. ഉദാ. പരീക്ഷ തുടങ്ങുമ്പോഴോ, കഴിയുമ്പോഴോ കുടുംബം മുഴുവൻ ചില പുസ്തകങ്ങളോ എഴുത്തുപകരണങ്ങളോ എടുത്തുവെച്ച് കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കായി ഒത്തുചേർന്നു പ്രാർത്ഥിക്കാം. ഒരു വാഴക്കുല വെട്ടിയ ദിവസം ഏതാനം പഴം പ്രാർത്ഥനാ സമയത്തു എടുത്തു വെച്ച് നന്ദി പറയാം. അങ്ങനെ പല സാധ്യതകൾ. ചുരുക്കം ഇതാണ്, ചുറ്റുപാടുകളിൽ സ്പർശനീയമായിത്തീരാവുന്ന ദൈവാനുഭവം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ