ശൂന്യതക്കും അന്ധകാരത്തിനും മീതേ ദിവ്യപ്രകാശം ചലിച്ചിരുന്നു. ആ വെളിച്ചത്തിൽ നോക്കിയാൽ, സൃഷ്ടിയുടെ നിമിഷം തന്നെ സഭയുടെ ജനനമാണ്. അതിമൃദുലമായ കരങ്ങളാൽ പൂക്കളിലെ കാസയിൽ ജീവന്റെ അംശം എടുത്തു വയ്ക്കുന്ന തേനീച്ചകൾ ... ജീവന്റെ ബഹുലത വിതരണം ചെയ്ത് കാലാന്തരങ്ങളായി വിത്തുവിതക്കുന്ന പക്ഷിമൃഗാദികൾ ... ഓരോ ദിനത്തിന്റെയും സദ്വാർത്തകൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓരോ ഇലയും മണൽത്തരിയും ... ആത്മസഞ്ചാലിതരായി പ്രപഞ്ചത്തിലെ ജീവകർമങ്ങൾ ശ്രദ്ധയോടെ അനുഷ്ഠിക്കുന്ന പുരോഹിതരാണവർ. ആത്മാവ് നമ്മെ പുതുസൃഷ്ടിയാക്കുന്നു, നമ്മുടെ തന്നെ ഉറവിടങ്ങളുടെ പുതിയ പാഠങ്ങൾ പഠിക്കാൻ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ