കച്ചവടക്കാരുടെ കരങ്ങളിൽ ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തു

അക്ഷരങ്ങളിൽ മന്ത്രശക്തിയൊളിപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ടുള്ള ദൈവത്തെ ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല, കണ്ടിട്ടില്ല, വിശ്വസിക്കുന്നുമില്ല.

'ഇന്ന കാര്യത്തിന് ഇന്ന വാക്യം ഇത്ര തവണ' എന്നത് വചനത്തിന്റെ പ്രക്രിയയേ അല്ല.
അവിടെ ദൈവത്തിന് പ്രഥമസ്ഥാനം നല്കപ്പെടുന്നുമില്ല.
"ഇത് ചൊല്ലി നോക്കൂ..." അങ്ങനെ കേൾക്കാറില്ലേ?
പ്രാർത്ഥനകൾ മന്ത്രങ്ങളാകുന്നു, 'ശക്തി' കൂടുന്നു'
ദൈവാശ്രയം കുറയുന്നു.
'പ്രാർത്ഥനകൾ' ആണ് ആശ്രയം
അങ്ങനെ പ്രാർത്ഥന ദൈവമാകുന്നു.വാക്കുകളുടെ ആവർത്തനങ്ങളിൽ ബന്ധമുണ്ടാവുന്നില്ല.
ദൈവം തേടുന്നത് സംഖ്യകളല്ല ഹൃദയപരമാർത്ഥതയാണ്.
ദൈവത്തിൽ ആശ്രയിക്കുക എന്നത്, ക്ഷമയും ഉത്തരവാദിത്തവും ആവശ്യപ്പെടുന്നു,

വചനം ഹൃദയത്തിൽ വിത്തായി വീണു മുളച്ച് ജീവൻ പകരുന്നതാണ്.
വചനം ഉണർത്തുന്ന ആന്തരിക പ്രചോദനങ്ങളാണ് കൃപ തുറന്നുനല്കുന്നത്.
എന്നാൽ വചനം ഏതാനം വാക്കുകളാക്കി മന്ത്രധ്വനികളാക്കുമ്പോൾ വചനത്തെ ശുഷ്കമാക്കിക്കളയുകയാണ്.

മർദ്ദകരുടെ കരങ്ങളിൽ ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തുവിനെ കുരിശിന്റെ വഴിയിൽ കാണുന്നവരാണ് നമ്മൾ;
കച്ചവടക്കാരുടെ കരങ്ങളിൽ ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തുവും അവന്റെ വചനവും ഇന്ന് നമുക്ക് മുമ്പിൽ മുൾച്ചെടികൾക്കിടയിൽ വീണ വിത്തുപോലെ ഞെരുക്കപ്പെടുന്നു.
ലാഭം, കരാർ, ബ്രാൻഡ് വികസനം പ്രോഡക്ടസ്, പ്രോഗ്രാമുകൾ തുടങ്ങിയ ക്രമങ്ങളിലാണ് അവ മുൻപോട്ടു പോകുന്നത്. സത്യത്തിന്റെ പ്രത്യാശ മങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ബ്രാൻഡഡ് ആത്മീയ അനുഭവങ്ങൾക്ക് പോകുന്നവർ കത്തോലിക്കാ പുറംകുപ്പായങ്ങളിട്ട ഇവന്ജലികൾ ഗ്രൂപ്പുകളായി ഇതിനകം മാറിക്കഴിഞ്ഞു. ഇനി പ്രകടമായ വിഭജനത്തിലേക്കു പോകുവാൻ അധിക നാൾ വേണ്ട.
കവർച്ചക്കാരുടെ കരങ്ങളിൽ ഏല്പിക്കപ്പെട്ടവനെപ്പോലെ പിന്നീട് അവൻ കാണപ്പെടും,
അന്ന് ഏതെങ്കിലും നല്ല സമരായക്കാരൻ ഉണ്ടാവട്ടെ.