പ്രവചനസ്വരം

ഇന്നുകളാണ് നമുക്ക് അജ്ഞാതം,
ചവിട്ടിനിൽക്കുന്ന ഭൂമിയാണ് അപരിചിതം!
വരാനിരിക്കുന്നവയെക്കുറിച്ചു വാചാലരാണ് നമ്മൾ,
എത്തിപ്പെടേണ്ട ഭൂമിയെക്കുറിച്ച് തെളിമയും ഏറെ!

പ്രത്യാശ ഇന്നിന്റെ മനോഭാവമാണ്, ഉലയാത്ത ബന്ധം,
മുന്നോട്ടു കരുത്തു നൽകുന്ന ആത്മബന്ധം.

ഇന്നിന്റെ സത്യങ്ങളാണ് പ്രവചനസ്വരം,
ഇന്നിന്റെ ഇരുളിമക്കും ക്രമരാഹിത്യത്തിനും, ശൂന്യതക്കും
ആദിശബ്ദം പോലെ അത് വെളിച്ചം പകരുകയും ചെയ്യും.
ഇന്നിന്റെ അസ്ഥിക്കൂമ്പാരങ്ങളിലേക്കാണ് ജീവശ്വാസം ആഞ്ഞുവീശുന്നത്,
അവ ജീവൻ പ്രാപിക്കട്ടെ.

അഹന്തയും, അവകാശവാദങ്ങളും, കുറവുകളിലേക്കുള്ള അന്ധതയും തന്നെയാണ് പൊരുൾതേടുന്ന ശൂന്യതകൾ,
അത് ദേശങ്ങളുടെയോ, രാഷ്ട്രങ്ങളുടെയോ , മതങ്ങളുടെയോ ശാസ്ത്രത്തിന്റേയോ അധികാരങ്ങളുടെയോ ആവട്ടെ....
വെളിച്ചമുണ്ടാവട്ടെ!

ദുരിതങ്ങൾക്ക് ശേഷം ദൈവമഹത്വം വെളിപ്പെടും എന്നല്ല,
ഇല്ലായ്മയിലെ കരുതലിലും, നന്മകളിലും ദൈവം തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം.
അവിടുന്ന് അടുത്തുതന്നെയുണ്ട്, അകലെയായിരിക്കാൻ ദൈവത്തിനു കഴിയില്ലല്ലോ.

പുതിയ പ്രഭാതം പുതിയ ഹൃദയങ്ങളിലാണ്,
അത് രോഗബാധ അകലുമ്പോഴോ, പള്ളികൾ വീണ്ടും തുറക്കുമ്പോഴോ,
സാമ്പത്തിക നില മെച്ചപ്പെട്ടുതുടങ്ങുമ്പോഴോ അല്ല,
കേൾക്കാനും കരുതാനുമുള്ള മനോഭാവങ്ങളിലാണ്.