മുമ്പന്മാരും, ആദ്യമെത്തിയവരും, മുന്തിയവരും, അടുത്തുള്ളവരും (അവർ തന്നെയാണ് അവരെ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്) പിമ്പന്മാരെയും, പിന്നീടെത്തിയവരെയും താഴ്ന്നവരെയും വിദൂരത്തുള്ളവരെയും സ്വീകരിക്കാനുള്ള മനസ്സില്ലെങ്കിൽ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലെ പ്രതിഫലം അവർക്കില്ല എന്ന് പല ഉപമകളിലും ക്രിസ്തു സൂചന നൽകി. രണ്ടാമത്തെ തരക്കാരെ ഒരുമിച്ചു ജോലി ചെയ്യുന്ന യോഗ്യതയിലേക്ക് വളർത്താനുള്ള വിളി ആദ്യത്തെ ആളുകൾക്കുണ്ട്. എന്നാൽ അവർ തങ്ങൾക്കായി സൃഷ്ടിച്ച യോഗ്യതാ നിലവാരം മറ്റുള്ളവരെ അയോഗ്യരും പാപികളുമാക്കി മാറ്റി നിർത്തുകയാണ് ചെയ്തത്.
ദൈവം ദയാലുവാണെന്നു കണ്ടാൽ, ആ ദയയിൽ ദൈവത്തിന്റെ അപക്വത കാണുന്ന നീതിമാന്മാരുണ്ട്. അവരുടെ നീതിശാസ്‌ത്രം മുഴുവനും തങ്ങൾ ഉൾപ്പെടാത്ത പാപലോകത്തെക്കുറിച്ചാണ്. തങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കുകയും പാപികൾക്ക് ശിക്ഷ വരുത്തുകയും ചെയ്യണ്ടതാണ് അവർക്കു ദൈവത്തിന്റെ പക്വത. സമ്പത്തും സാമൂഹിക പദവികളും അധികാരങ്ങളും ധർമ്മിയുടെ ഉടയാടകൾ ഉറപ്പാക്കുമ്പോൾ ഹതഭാഗ്യർ ദൈവകോപമേറ്റ പാപികളായി നിർത്തപ്പെടുന്നു. ബലികളർപ്പിക്കാനുള്ള പണമോ, സമയക്രമമനുസരിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കാനുള്ള സമയമോ അവർക്കില്ല. അവർ പാപികളാകേണ്ടത് മേൽത്തരക്കാർക്കു ആവശ്യവുമാണ്.
സ്വയം മാത്രം ശരി ആകുമ്പോൾ മറ്റുമുള്ളവർ പാപികളാകും. സ്വന്തം വിധികൾക്കനുസരിച്ചു പാപികളാക്കപ്പെട്ടവർക്ക് ദൈവരാജ്യം അനുവദിക്കാതിരിക്കുക എന്നതാണ് ഹൃദയകാഠിന്യത്തിന്റെ രൂക്ഷാവസ്ഥ. അവർക്കു ദൈവരാജ്യം തുറക്കുന്നവരെ കൊന്നു കളയാനും നീതിമാന്മാർ മടിക്കില്ല. ഓരോരുത്തരുടെയും ശരികൾ കൊണ്ട് പരസ്പരം മാറ്റി നിർത്തുന്നതിൽ ദൈവരാജ്യ സാന്നിധ്യമില്ല. ക്രിസ്‌തുവിനേക്കാൾ വലിയ ശരി ഇല്ല എന്നതാണ് അതിനു കാരണം. ഓരോ ശരിയ്ക്കും പരസ്പരം സ്വീകരിക്കാനുള്ള വഴി ക്രിസ്തു തന്നിൽ തുറന്നിടുന്നു എന്നതാണ് അതിനു കാരണം.
ക്രിസ്തുവിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി ഈ തരംതിരിവിനെ ഭേദിക്കുക എന്നതായിരുന്നു. സ്വയം യോഗ്യത കല്പിച്ചവരുടെ കപടതയായിരുന്നു ഏറ്റവും കഠിനമായത്. പാപികൾ എന്ന ഒറ്റ വിഭാഗത്തിലേക്ക് മറ്റുള്ളവരെയെല്ലാം മാറ്റി നിർത്തുവാൻ അവർക്കു കഴിഞ്ഞു. ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരത്തിലെ അംഗങ്ങൾ എന്ന നിലയിൽ പരസ്പരം പരിപോഷിപ്പിക്കുകയാണ് മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലെ ജോലി. അതിന്റെ പ്രതിഫലം ഉയർന്ന പദവികളോ വിശുദ്ധ സ്ഥാനമോ അല്ല. ക്രിസ്തുവിൽ ഒന്നായിരിക്കുക എന്ന അവസ്ഥയാണ്, അതിലെ ആനന്ദമാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ