'ഈ ലോകവുമായി' യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു മായിക അവസ്ഥയായി ദൈവരാജ്യം കാണപ്പെടുന്നത് കൊണ്ട് സങ്കല്പം മാത്രമായി അത് തുടരുന്നു. ദൈവരാജ്യം നിങ്ങളുടെ ഇടയിലാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ ക്രിസ്തു തന്നെയാണ് അത് ജീവിക്കാനുള്ള കൃപ തന്നത്. അത് ഗാലക്സികൾക്കുമപ്പുറത്തു വിദൂരതയിലുള്ള എന്തോ അല്ല, മനുഷ്യജീവിതവും, ലോകവുമായി ഒരു സ്പര്ശവുമില്ലാത്ത അവസ്ഥയുമല്ല, ദൈവരാജ്യ അവസ്ഥ കൃപയിലുള്ള ജീവിതമാണ്. നന്മ, ദയ നീതി, സമാധാനം, അനുരഞ്ജനം എന്നിവയൊക്കെയാണ് അതിലെ അവസ്ഥയും വെല്ലുവിളിയും. ദൈവത്താൽ ഭരിക്കപ്പെടുക എന്നതാണ് ദൈവരാജ്യം എന്ന കാഴ്ചപ്പാട്, രാജവാഴ്ചയുടെ രൂപകങ്ങൾ വെച്ചുകൊണ്ട് ദൈവപ്രവൃത്തിയെ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതാണ്. ഭരണം എന്നത് ഒരു മാന്ത്രികനിയന്ത്രണം അല്ല. ദൈവത്തിന്റെ ഭരണം സത്യമായും മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വെളിപ്പെടുന്നത് മാനുഷികമായ ഗുണങ്ങൾ പൂർണതയിൽ പ്രകടമാകുമ്പോഴാണ്. ത്യാഗങ്ങളും, സമഗ്രതയും മറ്റു സൃഷ്ടികളിലും പ്രകടമാകുന്നതും ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയിലെ 'ഭരണം' തന്നെ. മനുഷ്യൻ കൃപയിൽ ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ട് ആ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്തേണ്ടത് മനുഷ്യാന്തസ്സിന്റെ പ്രത്യേക ഗുണമായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ ദൈവം അനുവദിച്ചതാണ്. ഏതൊരു നന്മയും ആത്മാർത്ഥമായി ദൈവം കൃപ പകർന്നു നൽകുന്നു.
വി. വിൻസെന്റ് ഫെറർ ന്റെ കാലം സഭയിൽ പിളർപ്പുകളുണ്ടായിരുന്നു, യൂറോപ്പിൽ രാഷ്ട്രീയമായ അസ്ഥിരതയുണ്ടായിരുന്നു, പ്ലേഗ് പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മാനസാന്തരമെന്നത് കാലത്തിന്റേതായ വെല്ലുവിളികളും ഉയർത്തും. മാനസാന്തരം, ദൈവരാജ്യം എന്നിവ മുന്നോട്ടു വയ്ക്കുന്നവരിൽ ഇന്ന് സാമൂഹികവും സഭാപരവുമായ അസ്ഥിരത സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി സമാധാനമാര്ഗങ്ങളിലേക്കു നയിക്കുന്നവരുടേങ്കിൽ അവരാണ് സുവിശേഷവും ദൈവാരാജ്യവും കാണിച്ചു തരുന്നത്. ഈ പ്രക്രിയ ഇത്രമാത്രം അത്യാവശ്യമായ സാഹചര്യത്തിൽ അത്തരം സന്ദേശങ്ങളുടെ ദൗർലഭ്യം എന്തിന്റെ സൂചനയാണ്?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ