പാരമ്പര്യം എന്നത് ഒരു പ്രത്യേക കാലഘട്ടത്തിലും ആ കാലത്തിലെ പ്രബലമായ പ്രതീകങ്ങളിലും ചേർത്തു കെട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഒന്നല്ല. പാരമ്പര്യം എന്നത് മാറ്റമില്ലാത്തതല്ല. ഭൂതകാലത്തെങ്ങോ ഭദ്രമാക്കിയ നിക്ഷേപമായി കരുതപ്പെടുന്ന പാരമ്പര്യങ്ങൾ, വ്യക്തമായ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളോട് കൂടെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ആദർശങ്ങൾ മാത്രമാണ്. പഴയകാലത്ത് ഉടക്കി നിൽക്കുന്ന പാരമ്പര്യങ്ങൾ, വളരാത്ത, മരണം സംഭവിച്ച ഒരു ഘടനയെയാണ് മഹത്വവത്കരിക്കുന്നത്. പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ പ്രചോദനാത്മകതയുണ്ട്. അത് വളരുകയും ഇന്നിന്റെ മനുഷ്യാവസ്ഥകളിലേക്കു നമ്മെ അർത്ഥപൂര്ണമായി നടത്തുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ സംഘർഷങ്ങളിലേക്കും ആശങ്കകളിലേക്കും സുരക്ഷിതത്വങ്ങളിലേക്കും പ്രത്യാശയും ഉറപ്പും സാന്ത്വനവും പകരുന്നതാണ് വിശ്വാസം നൽകുന്ന പ്രചോദനങ്ങൾ. പ്രചോദനങ്ങൾ പാരമ്പര്യങ്ങളിലെ അർത്ഥസത്തയെ നിലനിർത്തുകയും വളർത്തുകയും രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. തുടർച്ചയും നവീനതയും ഒരുമിച്ചു രൂപപ്പെടുത്തുന്നത് പ്രചോദനം തന്നെ. പ്രചോദനങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെടുത്തി പ്രതീകങ്ങളെ ചേർത്തുപിടിക്കുമ്പോൾ വിശ്വാസത്തെ നിർജ്ജീവമാക്കുകയാണ് നമ്മൾ ചെയ്യുന്നത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ