അലിവായും സ്നേഹമായും മൈത്രിയായും കരുണയായും ശാന്തിയായും മനുഷ്യനുള്ളിൽ വെളിപ്പെടുന്നത് ഇടുങ്ങിയ വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്ന ക്രിസ്തുചൈതന്യം തന്നെയാണ്. ശരിയായ ആന്തരികത ഉണ്ടെങ്കിലേ ഈ പ്രവേശം സാധ്യമാകൂ. ക്രിസ്തുരൂപീകരണത്തിലേക്കുള്ള ഈ ഞെരുക്കം ഓരോ സൃഷ്ടവസ്തുവിന്റെയും ധർമമാണ്. മനുഷ്യനും മനുഷ്യന്റെ സാമൂഹികസംവിധാനങ്ങളും ഈ പ്രക്രിയക്ക് വിധേയമായേ തീരൂ.
ഉള്ളിലുള്ള ക്രിസ്തു ആന്തരിക വികാസമാണ്. യഥാർത്ഥ ക്രിസ്തു ആദര്ശമായി സ്വയം ഉള്ളിലേക്ക് ചുരുങ്ങിയിരിക്കില്ല, അങ്ങനെയിരുന്നാൽ അവൻ തിരിച്ചു പോയി എന്നും കല്ലറയിൽ തന്നെ കഴിയുമായിരുന്നു. കല്ലറയിലേക്കുള്ള വാതിൽ വിസ്തൃതമാണ്, ജീവനിലേക്കുള്ള പ്രവേശം ഞെരുക്കമുള്ളതാണ്.
ആർക്കാണ് പ്രവേശനം അസാധ്യമായത്? സ്വയം പ്രവേശനം ഉറപ്പാക്കിയവർക്കു തന്നെ. അവർ കല്ലറയ്ക്കുള്ളിൽ ഉത്ഥാനത്തിന്റെ പ്രഖ്യാപനം തുടരുകയാണ്. അവനോ തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരോടുകൂടെ ഗലീലിയിൽ അവരുടെ കുറവുകളോടൊത്ത് ജീവിക്കുന്നു.
ഉള്ളിലുള്ള ക്രിസ്തു ആന്തരിക വികാസമാണ്. യഥാർത്ഥ ക്രിസ്തു ആദര്ശമായി സ്വയം ഉള്ളിലേക്ക് ചുരുങ്ങിയിരിക്കില്ല, അങ്ങനെയിരുന്നാൽ അവൻ തിരിച്ചു പോയി എന്നും കല്ലറയിൽ തന്നെ കഴിയുമായിരുന്നു. കല്ലറയിലേക്കുള്ള വാതിൽ വിസ്തൃതമാണ്, ജീവനിലേക്കുള്ള പ്രവേശം ഞെരുക്കമുള്ളതാണ്.
ആർക്കാണ് പ്രവേശനം അസാധ്യമായത്? സ്വയം പ്രവേശനം ഉറപ്പാക്കിയവർക്കു തന്നെ. അവർ കല്ലറയ്ക്കുള്ളിൽ ഉത്ഥാനത്തിന്റെ പ്രഖ്യാപനം തുടരുകയാണ്. അവനോ തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരോടുകൂടെ ഗലീലിയിൽ അവരുടെ കുറവുകളോടൊത്ത് ജീവിക്കുന്നു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ