ഹീനത, നന്മയായിത്തീരുന്നിടത്താണ് ക്രൂരത സ്വാഭാവികമാകുന്നത്. മാരോ മാരോ, ഉസ്‌കോ റേപ്പ് കരോ തുടങ്ങിയ ആക്രോശങ്ങൾ ഉയരുന്ന ആവേശഭരിതരായ ജനക്കൂട്ടത്തിന്റെ ഭാഗമായി കുട്ടികൾ അടക്കം ഉണ്ടെന്നത് വളരുന്ന ഭീകരതയെ തെളിച്ചു കാട്ടുന്നു.
അവ ഗോത്രവർഗ്ഗങ്ങളുടെ ഇടയിലെ പ്രശ്നമാണ്, മതങ്ങൾ തമ്മിലുള്ളതല്ല, അതുകൊണ്ട് അതുണ്ടാക്കുന്ന നഷ്ടങ്ങളും വേദനയും ഭീതിയും അപമാനവും അനുവദിക്കാമെന്നാണോ? ഗോത്രവർഗ്ഗങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇടക്കിടക്കു നടത്തപ്പെടുന്ന സാംസ്‌കാരിക കലാരൂപമാണെന്ന രീതിയിലാണ് ചില മതനേതാക്കൾ സംസാരിക്കുന്നത്.
മൗനം, അവഗണന മാത്രമല്ല ക്രൂരതയാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ