മാസ്മരികത സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദൈവികപ്രവൃത്തികളെക്കുറിച്ചു പറയാൻ ആർക്കും ആവേശമുണ്ടാവും. ഹൃദയം തകർന്നവർക്ക് സമീപത്തായിരിക്കുന്ന ദൈവത്തെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ വീണ്ടും ആശ്വാസത്തെക്കാൾ അത്ഭുതം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നവരാണ് ഏറെയും, എങ്കിലും അനിശ്ചിതത്വം അവിടെ ബാക്കിയാകുന്നുണ്ട്. സൗഖ്യം കാത്തിരിക്കുന്നവരും സൗഖ്യത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകരും ദൈവത്തിന്റെ ശാന്തതയുടെ അടുത്തെത്തിയേ ആ ആശ്വാസമറിയാനാകൂ. അവിടെ മാസ്മരികതയല്ല, ഹൃദ്യതയാണ്.
അധ്വാനിക്കുന്നവരെയും ഭാരം വഹിക്കുന്നവരെയും ആശ്വാസത്തിന്റെ ഉറപ്പോടെ ക്രിസ്തു തന്നിലേക്ക് വിളിച്ചു. ജീവിതത്തിന്റെ സംഘർഷങ്ങളിൽ ജീവന്റെ പുതിയ അടയാളങ്ങൾ തെളിച്ചു തരുന്നവനാണ് ക്രിസ്തു. ചുമതലകളും ഭാരങ്ങളും സമ്മർദ്ദങ്ങളും ഓരോദിവസവും ഏല്പിച്ചു തരുന്ന ദാസ്യത പോലെയാണെന്ന് ജോബ് പറയുമ്പോൾ അനുദിനപ്രക്രിയകളുടെ സത്യാവസ്ഥയിലേക്കു അത് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. ദിനത്തിന്റെ വചനസത്യമായാണ് ക്രിസ്തു ആശ്വാസം പകർന്ന് സമീപസ്ഥനാകുന്നത്. ഓരോ ദിനത്തിന്റെയും സത്യവിവരണമാണ് അവനുമുമ്പിൽ പ്രാർത്ഥനയാകേണ്ടത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ