പാപത്തിൽ നിന്നും പാപസാഹചര്യങ്ങളിൽനിന്നും അകലാനുള്ള ഒരു പരിശീലനം കൂടിയാണ് ഓരോ നോമ്പും. ജപമാലയുടെയും ആരാധനയുടെയും മറവിൽ, നോമ്പുകാലങ്ങളിൽ ഹൃദയങ്ങളിൽ കയ്പ്പും ഇരുളും നിറക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ് ഏതാനം ഭക്ത ചാനലുകളും അവയിലെ പ്രഭാഷണങ്ങളും. മതത്തെക്കുറിച്ചും വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ചും തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവ തന്നെ പാപസാഹചര്യമാക്കിത്തീർക്കുകയാണ്.
ആത്മാർത്ഥമായ ഭക്തിയോടെ മാതാവിന്റെ മുമ്പിൽ ജപമാലയർപ്പിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കുവാൻ നമുക്ക് കഴിയില്ലേ? ജീവിതത്തിന്റെ അവസ്ഥകൾ അതിന്റെ ലാളിത്യത്തിലും സങ്കീര്ണതകളിലും ആ ഹൃദയത്തിൽ അർപ്പിക്കാൻ നമുക്കാവട്ടെ. ഓരോ ദിവസത്തിന്റെയും ധന്യതയിൽ "എന്റെ ആത്മാവ് കർത്താവിനെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു" എന്ന് സ്തുതിക്കുവാൻ നമുക്കാവട്ടെ. പരിശുദ്ധാത്മാവ് നൽകുന്ന ആന്തരിക ചലനം അസ്വസ്ഥത ജനിപ്പിക്കുന്നതല്ല, അത് കാലത്തിനും ജീവിതത്തിനും ദൈവപുത്രന്റെ സാമീപ്യം പകരാൻ നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നതാണ്. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ദാനങ്ങൾ എന്ന് ധ്യാനിക്കുന്ന ഓരോ പുണ്യവും ക്രിസ്തു മുഖത്തു ദൃശ്യമായിരുന്നല്ലോ. മാതാവിലും സംഭവിച്ച ഈ നേർകാഴ്ച നമ്മിലും വന്നു ഭവിക്കട്ടെ. ക്രിസ്തു സമാനതയിലേക്കുള്ള രൂപാന്തരമാണ് വിശുദ്ധി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ