വെറുപ്പും അഹന്തയുമില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതത്തെയാണ് വിശുദ്ധിയുള്ളതായി കാണേണ്ടത്. അത്തരം ജീവിതത്തിലേ ആന്തരിക സമാധാനം ഉണ്ടാവുകയും ജീവന്റെ ഫലങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്യൂ. ജീവിതത്തിന്റെ ശ്രേഷ്ഠതയെ വിചിത്രമായ രീതിയിൽ വരച്ചു കാണിക്കുന്ന പ്രവണതകൾ നമുക്കിടയിലുണ്ട്. സന്യാസിനിയോ വൈദികനോ നൃത്തം ചെയ്യുകയോ പാട്ടുപാടുകയോ ഫുട്ബോൾ കളിക്കുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ അത് വലിയ കാര്യമാണ്, ദൈവത്തിനു മഹത്വമാണ്, എന്നാൽ അത് മറ്റുള്ളവർ ചെയ്‌താൽ ലോകത്തിന്റെ വ്യാപാരങ്ങളാണ്. അത് ദൈവികമാകണമെങ്കിൽ അവർ ഒന്നുകിൽ വൈദികരോ സന്യസ്ഥരോ ആകണം, അല്ലെങ്കിൽ അവർ കൈയിൽ ഒരു ബൈബിളോ മാതാവിന്റെയോ മറ്റോ പടമോ പിടിക്കണം. അപ്പോൾ അത് സാക്ഷ്യമായി.
ക്രിസ്തുവിന്റെ മൂല്യങ്ങൾ ജീവിക്കുന്നത് സാധ്യമാണ് എന്നത് ജീവിതത്തിൽ കാണപ്പെടുമ്പോഴാണ് അത് സാക്ഷ്യമാകുന്നത്. ഒരു പക്ഷേ ഒരാൾ ജീവിതത്തിൽ പാലിക്കുന്ന ക്രിസ്തീയ മൂല്യങ്ങൾ സ്വാധീനിക്കുന്നത് ആ വ്യക്തിയുടെ കുടുംബത്തെ മാത്രമാകാം, എങ്കിലും ക്രിസ്തീയവും ഫലദായകവുമാണത്. ശാന്തതയും സ്നേഹവും പാലിക്കുന്ന ഒരു നേഴ്സ് രോഗിയിൽ ക്രിസ്തുവിനെത്തന്നെ കാണുന്നുണ്ട്. ഡോക്ടറായ പുരോഹിതൻ രോഗിയുടെ അടുത്തെത്തുമ്പോൾ മാത്രം സംഭവിക്കുന്ന കാര്യമല്ല അത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ