ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയവ്യഥ

മതത്തെ സംബന്ധിച്ച് അപരനെ ദൂരെ നിർത്തുവാൻ മനുഷ്യൻ മുറിവുകളെ തേടുമ്പോൾ, മതം മനുഷ്യനെ അന്ധനാക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് ദൈവത്തിന്റെ മുറിവ്. അത് എങ്ങനെ മനുഷ്യനെ കപടതയും ദുഷ്ടതയും കൊണ്ട് നിറക്കുന്നു എന്നതാണ് ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയവ്യഥ. വ്യര്ഥമായി അവർ എന്നെ ആരാധിക്കുന്നു,അവരുടെ ഹൃദയം തന്നിൽനിന്നും അകലെയാണ് എന്ന് അവിടുന്ന് പറയുന്നു.

ദൈവത്തെ മാറ്റിനിർത്തുന്ന മതം അതിന്റേതായ കാര്യങ്ങളുടെ പ്രാപ്തിക്കായി ദൈവത്തെയും മനുഷ്യന് ദൈവത്തോടുള്ള ബന്ധത്തെയും വികൃതമാക്കും. മതത്തിലെ സത്യം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവ പാലിക്കപ്പെടുന്നതാകും. 

മനഃശാസ്ത്രം അനാരോഗ്യകരമായി പരിഗണിക്കുന്ന ഭയം, അവമാനം, കുറ്റബോധം എന്നിവ ഈ ദൈവമനുഷ്യബന്ധത്തെ നിർവചിക്കുന്നതിൽ പ്രധാന ഘടകങ്ങളായി പ്രവർത്തിക്കാറുണ്ട്. സുരക്ഷാ ഉറപ്പാക്കാനായി, പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്ന മാർഗങ്ങളെ നിരന്തരം അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ട് തീർത്തും 'ആത്മീയ' മനുഷ്യരായവർ സത്യത്തിൽ സേവിക്കുന്നത് അവരുടെ ഭയത്തെത്തന്നെയാണ്. തെറ്റുകളോ പരാജയങ്ങളോ നമ്മെ അപമാനിതരാക്കുമ്പോൾ സ്വയം ഒളിക്കാനുള്ള പ്രവണതകൾ ഉണ്ടായേക്കാം. അവയെ എളിമ വിധേയത്വം ലാളിത്യം തുടങ്ങിയവയായി അവതരിപ്പിക്കുവാനും നമുക്ക് കഴിയും. കുറ്റബോധം വലിയ ഭാരമാണ്. അത് ദൈവകൃപയിൽ സമർപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിൽ നമ്മെ തീർത്തും ഞെരുക്കിക്കളയും. അപ്പോൾ സ്വയം ശിക്ഷിക്കുന്ന പ്രവണത സ്വന്തം താല്പര്യമായി വളർത്തപ്പെട്ടേക്കാം. വേദന, പരിഹാരം, പ്രായശ്ചിത്തം എന്നിവയാകും ദൈവബന്ധത്തിന്റെ ഏകമാനം.മേല്പറഞ്ഞവയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന മതപരമായ വർണ്ണനകൾ ഇവക്കു ഏറ്റവും നല്ല വൈകാരിക ആകർഷണം നൽകുകയും ചെയ്യും. പാലിക്കുന്നവർക്ക്‌ ധനനഷ്ടവും, ചൂഷണസംവിധാനത്തിന്റെ  ബലപ്പെടലും കൂടി  അവിടെയുണ്ടാകും.

ദൈവം ഭാരങ്ങളേല്പിയ്ക്കില്ല. ദൈവബന്ധത്തിൽ സ്വാതന്ത്ര്യമാണുള്ളത്. അവിടെ കപടതകൾക്കു സ്ഥാനമില്ല, അലങ്കാരങ്ങളുടെ ആവശ്യവുമില്ല. ഹൃദയത്തിന്റെ ആത്മാർത്ഥതയാണ് ആവശ്യം. ഏതവസ്ഥയിലും ദൈവം നമ്മെ സ്വീകരിക്കുന്നതിനാൽ  ഒരിക്കലും മാറി നിൽക്കേണ്ടതില്ല, എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു കൊണ്ട് പ്രീതി സമ്പാദിക്കേണ്ടതില്ല. ഭക്തികളെ ആരാധിക്കുന്ന ഭ്രമിത വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നമ്മൾ വീണുപോകാതിരിക്കട്ടെ. ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നത് പരിഹാരമല്ല സ്നേഹമാണ്. അപ്പോൾ മാത്രമാണ് ദൈവം നമ്മുടെ സ്നേഹത്തിനു യോഗ്യനെന്നു നമ്മൾ ഹൃദയം കൊണ്ട് ഏറ്റു പറയുന്നത്. അതാണ് ആരാധനയുടെ അർത്ഥം (weorthscipe - worth-ship).