തീവ്രമായ ആഗ്രഹം, സുതാര്യമായ പ്രാർത്ഥന, ആത്മാർത്ഥമായ പ്രയത്നം എന്നിവ ഒരുമിച്ചുണ്ടെങ്കിലേ ആത്മീയവരങ്ങളുടെ വളർച്ച സാധ്യമാകൂ. ഒരു നിമിഷം ഒരു വെള്ളിവെളിച്ചം പോലെ വന്നെത്തുന്നതല്ല ആത്മീയവരങ്ങൾ.
ജ്ഞാനം മറ്റു പല വരങ്ങളോടും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വിവേകം ബുദ്ധി, അറിവ്, ആലോചന, വിവേചനം, വ്യാഖ്യാനം, പ്രബോധനം, ഉപദേശം, സംഭാഷണം (ഭാഷ) എന്നിവയിലെല്ലാം ജ്ഞാനത്തിന്റെ പങ്ക് പ്രകടമാണ്. ഈ പുണ്യങ്ങളുടെ വളർച്ചയിലാണ് ആ മേഖലകളിലുള്ള തിന്മകൾ (വ്യക്തിരൂപം നല്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതും അല്ലാത്തവയും) അകലുന്നത്. കഠിനമായി ഉറച്ചു പോയിട്ടുള്ള തിന്മകൾക്ക് ഇളക്കം വരുത്താനും അലിയിച്ചു കളയാനും മാനസികവും ആത്മീയവുമായ കൗൺസിലിംഗ് പ്രക്രിയകൾ സഹായകവുമായേക്കാം. ശരിയായ പശ്ചാത്താപം ഈ കാഠിന്യങ്ങളെ വേണ്ടവിധം കണ്ടെത്താനും നീക്കിക്കളയാനും കഴിയുന്നെങ്കിലേ സാധിക്കൂ. പുണ്യങ്ങളിൽ, ആത്മീയ വരങ്ങളിൽ വളരുന്നതിനുള്ള പ്രാധാന്യം എങ്ങനെയോ നമുക്കു അന്യമായി. പകരം തിന്മ-അവബോധം കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള ഭക്തിപ്രക്രിയകളാണ് നമുക്ക് പരിചിതം. അവിടെ തീവ്രമായ ആഗ്രഹം, സുതാര്യമായ പ്രാർത്ഥന, ആത്മാർത്ഥമായ പ്രയത്നം എന്ന പ്രക്രിയക്ക് പ്രാധാന്യം കുറവും ശാപങ്ങളുടെയും പിശാചുക്കളുടെയും പങ്കിന് പ്രാധാന്യം കൂടുതലുമാണ്. പുണ്യങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരാൾ കലഹം സൃഷ്ടിക്കും. അത്തരം ജീവിതങ്ങളിൽ ജ്ഞാനം കുടികൊള്ളാത്തതിനാൽ മൈത്രിയും സമാധാനവും അവരിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടില്ല.
വളരുന്ന ഒരാൾ ദൈവജ്ഞാനം അയാളുടെ ദൃഷ്ടിയും മനസും ചിന്തയുമാക്കും. അയാളുടെ വാക്കുകളും തീരുമാനങ്ങളും സൗഖ്യവും ശക്തിയും പകരുന്നതാകും. അതുകൊണ്ടാണ്, "നീതിമാന്റെ അധരങ്ങൾ ജ്ഞാനം പ്രഘോഷിക്കുന്നു; അവരുടെ നാവുകൾ ന്യായവിധി നൽകുന്നു" എന്ന് സങ്കീർത്തകൻ എഴുതിയത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ