പ്രലോഭകന്റെ ദിവ്യമുഖം - അവൻ പ്രശോഭിതനാണ്.

ക്രിസ്തീയതയുടെ വിജയങ്ങളും പരാജയങ്ങളും ക്രിസ്തു നേരിട്ട പ്രലോഭനങ്ങളോട് ബന്ധപ്പെടുത്തിത്തന്നെ വിചിന്തനം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടതാണ്. ബീഭത്സവും ഭീകരവുമായ മുഖത്തോടെ പ്രലോഭകൻ വരുന്നത് കലാകാരന്റെ ചിത്രീകരണം മാത്രം. പ്രലോഭകൻ ആകർഷണീയമായ വേഷത്തിലാണെന്ന് മാത്രമല്ല, ദൈവികരൂപത്തിലാണെന്നതാണ് നമ്മെ ധ്യാനത്തിലേക്ക് നയിക്കേണ്ടത്. ജാലവിദ്യക്കാരനായ ദൈവം പ്രലോഭകനാണ്. കല്ലിൽ നിന്ന് അപ്പം ഉണ്ടാക്കാൻ സിദ്ധി പകരുന്ന ദൈവം അപ്പത്തിന്റെ ജനനത്തിന്റെ കൃപാവഴികളെ മറികടക്കുന്നു. 'ദൈവസാന്നിധ്യത്തിന്റെ' അത്ഭുതങ്ങളും അനുഭൂതികളും തീർത്തുകൊണ്ട് വരണ്ട ഭൂമിയിൽ മരീചികകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അപ്പമാക്കപ്പെടാവുന്ന എത്രയോ കല്ലുകളാണ് നമുക്ക് നൽകപ്പെടുന്നത്! അത്ഭുത പ്രാർത്ഥനകൾ, അത്ഭുത രൂപങ്ങൾ, ആമേൻ പറഞ്ഞു ഷെയർ ചെയ്ത അത്ഭുതം വാങ്ങേണ്ട ചിത്രങ്ങൾ, പത്രങ്ങൾ, അവയുടെ ഫോട്ടോയുടെ ഷെയറിങ്ങ്, സൗഖ്യം പകരുന്ന പ്രത്യേക അഭിഷേകമുള്ള ടെലിവിഷൻ പ്രോഗ്രാമുകൾ അങ്ങനെ എത്രയോ അപ്പങ്ങൾ!

വീണ്ടുമൊരു മായാജാല സിദ്ധി ദേവാലയഗോപുരത്തിൽ നിന്ന് താഴേക്കു ചാടുവാനാണ്. ആത്മീയ താരങ്ങളുടെ അഭൂതപൂർവ്വമായ വർദ്ധനവ് ഇന്നുണ്ട്. ദൈവം കല്ലുകളെ അപ്പമാക്കും എന്ന് ഉറപ്പു നല്കുന്നവരാണവർ. മാത്രമല്ല, മാലാഖമാർ താങ്ങി നിർത്തുന്ന സുരക്ഷ കണ്ടുകൊണ്ട്, ബുദ്ധി (അറിവ്, വിവേചനവരം, വിവേകം എന്നിവ ബുദ്ധിയോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന പുണ്യങ്ങളാണെന്നു ഓർക്കണം) കൂടാതെ 'വിശ്വാസം' പരിശീലിക്കാനും അവർ പഠിപ്പിക്കുന്നു. പ്രലോഭകൻ 'ദൈവം' ആകുന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണത്.

'ക്രിസ്തുരാജ്യം' അധികാരം ചെലുത്തുന്ന വിധം രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹിക മേധാവിത്വം പുലർത്തിയ ഏതു കാലത്താണ് ക്രിസ്തീയത വിജയമായിരുന്നിട്ടുള്ളത്? രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹിക ധ്രുവീകരണം, വിശ്വാസത്തിന്റെയും ധാര്മികതയുടേയുമൊക്കെ പേരിലുള്ള വൈകാരിക ചൂഷണം, ദൈവശാസ്ത്രത്തിന്റെയും ആരാധനാക്രമത്തിന്റെയുമൊക്കെ പേരിലുള്ള മർക്കടമുഷ്ടിയും മാത്സര്യങ്ങളുമെല്ലാം ദൈവത്തെ തന്നിലേക്ക് ചുരുക്കുകയും നിയന്ത്രണാധികാരം ദൃഢമാക്കുകയും ചെയ്ത്, പ്രലോഭകന്റെ മുമ്പിൽ സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിക്കുകയുമാണ്. പ്രലോഭകന്റെ ദിവ്യമുഖം എത്രയോ ഭവ്യമാണ്. ഭക്തിയുടെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയുമൊക്കെ ഉടയാടകളിൽ അവൻ പ്രശോഭിതനാണ്.

.....................................

ക്രമരഹിതവും ശൂന്യവുമായിരുന്ന ഭൂമിയിൽ എങ്ങനെ അപ്പമുണ്ടായി?

അപ്പത്തിന്റെ ജനനത്തിനു വഴിവെച്ചതെല്ലാം കൃതജ്ഞതയുടെ ആർദ്രത ഉള്ളിൽ നിറക്കുന്നു. പ്രലോഭനങ്ങളിൽ കരുത്താവേണ്ട ആദ്യഗുണം കൃതജ്ഞതതന്നെയാണ്. എത്രയോ ഉദരങ്ങളിലും ഹൃദയങ്ങളിലും വഹിക്കപ്പെട്ടാണ് ധാന്യമണികൾ അപ്പമാകുന്നത്. കാത്തിരിപ്പ്, പരിപാലന, മൃദുലത എന്നിവയെല്ലാം പതിയെ ഗ്രഹിച്ചു ധ്യാനമാവേണ്ടവയും!