"മോശയെപ്പോലുള്ള ഒരു നേതാവിനെ നമുക്ക് ആവശ്യമുണ്ട്."
നമുക്കില്ലാത്തത് മാതൃകയാണ്. വി. ഓസ്കർ റൊമേറോയ്‌ക്കൊക്കെ (Óscar Romero) നമ്മുടെ അൾത്താരകളിൽ എന്ന് ഇടം ലഭിക്കും? സിയന്നായിലെ വി. കത്രീന (Catherine of Siena) തന്റെ പ്രവാചകത്വം ജീവിച്ചവളാണ്. വിശുദ്ധയാക്കപ്പെട്ടതോടെ വേദപാരംഗതയും ദർശകയുമായി കാണപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് കത്രീനയിലെ പ്രവാചകസ്വഭാവം ആരും തേടിയില്ല. ആ വിശുദ്ധരോടുള്ള വണക്കവും ബഹുമാനവും നമുക്ക് ഭയമാണ്, അവരെ അനുകരിക്കേണ്ടി വന്നെങ്കിലോ എന്ന ഭയം. മാത്രമല്ല നമ്മുടെ ചില സ്വസ്ഥതകളെ അത് അസ്വസ്ഥപ്പെടുത്തിയേക്കാം. വി. മദർ തെരേസയ്ക്കും വി. ജോൺ പോൾ രണ്ടാമനും വേണ്ടി പള്ളികളും കപ്പേളകളും പണിത് നാമകരണത്തിനായി കാത്തിരുന്നവരാണ് നമ്മൾ. ജിറോലാമോ സാവോനരോളയൊക്കെ (Girolamo Savonarola) എന്ന് വിശുദ്ധരായി പരിഗണിക്കപ്പെടും?
ക്രിസ്തു പൂർത്തീകരിച്ച പ്രവാചകദൗത്യത്തെ മാറ്റിനിർത്തികൊണ്ട് ഒരു പ്രവാചകനെയും നമുക്ക് സ്വജീവിതത്തിലേക്കു പകർത്താനാകില്ല. പ്രവചനങ്ങളുടെ പൂർത്തീകരണവും, പ്രവാചകന്റെ സത്തയായ സത്യത്തിന്റെയും നീതിയുടെയും നിലപാടും (വെളിപാടും ഭാവി പറയലുമല്ല പ്രവാചകത്വം), ഏലിയായുടെ തീക്ഷ്ണതയും സൗഖ്യശുശ്രൂഷയും, കല്ലെറിയപ്പെടുകയും കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തവരെപ്പോലുള്ള സഹനവും, എതിർപ്പുകൾക്കു മുമ്പിൽ സൂക്ഷിച്ച സൗമ്യതയും, വചനത്തിന്റെ ആധികാരികഭാഷ്യത്തിനു നൽകിയ ഹൃദ്യതയും ക്രിസ്തുവിലെ പ്രവാചകദൗത്യത്തിലുണ്ട്. ആ പ്രവാചകത്വം ജീവിക്കാൻ തയ്യാറുള്ളവരെയാണ് ഇന്ന് നേതാക്കളായി നമുക്കാവശ്യം.
അല്ലെങ്കിൽ, മൈക്കിൾ ആഞ്ചെലോ കൊത്തിയെടുത്ത മോശയെപ്പോലെ നമ്മൾ മനസ്സിൽ കാണുന്ന രൂപത്തിൽ ഒരു മോശയെയാവും ആഗ്രഹിക്കുകയും കൊത്തിയെടുക്കുകയും പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. മോശ-പരിവേഷം എടുത്തണിയുകയും, അവരോധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന അത്തരം നേതൃത്വം മോശക്ക് പകരം ഫലത്തിൽ കൊറഹിനേപ്പോലെയായിരിക്കും.
വിവേകം, കാരുണ്യം, ചുറ്റുമുള്ള യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് മുൻവിധിയും സ്ഥാപിതതാല്പര്യവുമില്ലാത്ത സമീപനം, സാമൂഹികപ്രവണതകളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്, സാംസ്കാരികമായ ഉൾകാഴ്ച എന്നിവയും പ്രവാചകത്വത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. മോശയെപ്പോലൊരു പ്രവാചകനെ പ്രതീക്ഷിക്കുമ്പോഴും, ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പയുടെ നേതൃത്വശൈലിയിലെ പ്രവാചകത്വം കാണപ്പെടാത്ത പോകുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു ആശങ്ക അസ്ഥാനത്തല്ല; അതോ കണ്ടിട്ടും അവഗണിച്ചു കളയുകയാണോ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ