"വിഭാഗീയതയുണ്ടാക്കണം,സംശയിക്കണം, വെറുക്കണം, ചീത്ത പറയണം, മറ്റുള്ളവരെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ പുച്ഛത്തോടെ പറയണം .... എന്നാൽ, കർത്താവിലേക്കു നോക്കിയേ എല്ലാം ചെയ്യാവൂ"
എങ്ങനെ സാധ്യമാകും എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.
"ചെന്നായ്ക്കളുടെ ഇടയിലേക്ക് കുഞ്ഞാടുകളെ എന്നപോലെ ഞാൻ നിങ്ങളെ അയക്കുന്നു. പ്രാവുകളെപ്പോലെ നിഷ്കളങ്കരും സർപ്പങ്ങളെപ്പോലെ വിവേകികളും ആയിരിക്കുവിൻ." [സുവിശേഷം]
"നിങ്ങൾ ചെന്നായ്ക്കളുടെ ഇടയിലാണെന്നു തോന്നുമ്പോൾ ചെന്നായ്‌ക്കളെപ്പോലെയും വിഷസർപ്പങ്ങളെപ്പോലെയും ആകുവിൻ." [സമാന്തര സുവിശേഷം] .
.. അതിലെ കടന്നു പോകുന്നവർ വളരെയാണുതാനും.
രോഗം മനസിലാക്കാതെയുള്ള ചികിത്സ, അത് സ്വയം ചികിത്സയോ ഡോക്ടർ തന്നെയോ ആവട്ടെ അത് നല്ലതല്ലെന്ന് നമുക്കറിയാം. ഒടിവ് വച്ചുകെട്ടണം, മുറിവിൽ മരുന്ന് വയ്ക്കണം പൊള്ളലിന് തൈലം വേണം, മുഴ എടുത്തു മാറ്റണം. അടുത്തകാലത്ത് പലരും എടുത്തുപറയുന്ന വേദന നീറ്റൽ, ഭാരം തുടങ്ങിയവ അതിശക്തമായ വാക്കുകളാണ്. ആ വേദനകളിലെ യാഥാർത്ഥ്യം മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. ആ വേദനകളുടെ സത്യത്തിലുള്ള കാരണം എന്താണ്? മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്ന വഴികൾ 'സത്യത്തിലുള്ള കാരണങ്ങളെ' പരിഹരിക്കുന്നുണ്ടോ? ആ വഴികൾ, ഉദ്ദേശിക്കുന്ന മൂല്യങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നവയാണോ ശിഥിലീകരിക്കുന്നവയാണോ?
പരുക്കൻ വാക്കുകളും മുൻവിധികളും ഇനിയും സുഖമാവാത്ത മുറിവുകളെ കാണിക്കുന്നു. കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്ന കാരണങ്ങൾക്കുമപ്പുറം അതിനു നമ്മൾ അംഗീകരിക്കാൻ തയ്യാറല്ലാത്ത കാരണങ്ങളുണ്ടാകാം. അപ്പോൾ ഓരോ എടുത്തുചാട്ടവും, അടിക്കാനുള്ള ഓങ്ങലും നമ്മെത്തന്നെ കൂടുതൽ മുറിപ്പെടുത്തുകായാണെന്ന് മനസിലാക്കണം. FT 243
ഈ മുറിവുകളെ നീറ്റിച്ചു നിർത്തി ലാഭമുണ്ടാക്കുന്നവരോ? [സമാന്തരക്രിസ്തുമുഖങ്ങൾ]
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ