പതിയെ വളർന്നുതുടങ്ങുമ്പോൾത്തന്നെ അതിൽ നിർവൃതിയുണ്ട്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ സുവിശേഷത്തിലുള്ള വളർച്ച ആനന്ദമുള്ളതാണ്. ഫലം പുറപ്പെടുവിച്ചുതുടങ്ങുമ്പോൾ അത് പൂർണ്ണവുമാകും. അങ്ങനെ സുവിശേഷം ജീവിതത്തിന്റെ ആഘോഷവും സായൂജ്യവുമാണ്. യഹൂദരുടെ പ്രധാനത്തിരുനാളുകളായ പെസഹാ, പന്തക്കുസ്താ, കൂടാരത്തിരുനാൾ എന്നിവയെ ബന്ധപ്പെടുത്തി സുവിശേഷത്തിന്റെ ആഘോഷത്തെ ധ്യാനിക്കാൻ ശ്രമിക്കാം. പെസഹാ കടന്നുപോകലായതുകൊണ്ട് പഴയതിനെയൊക്കെ വിട്ടുകളഞ്ഞുകൊണ്ട് പുതിയ ഒരു സമയത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയാണ്. പിന്നീട് പന്തക്കുസ്തായും കൂടാരത്തിരുനാളുമുണ്ട്, വിളവിനുള്ള കൃതജ്ഞതയും, ശേഖരിച്ച ശേഷമുള്ള ആഘോഷവുമാണവ. അങ്ങനെ അവിടെ സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ള കനിവുകൾ ഓർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു, വിളവുകൾ ശേഖരിക്കപ്പെടുന്നു, അവ കൈകളിലേന്തി നന്ദി പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു, പരസ്പരം പങ്കു വയ്ക്കുന്നു, ആനന്ദിക്കുന്നു.
ഓരോ നിമിഷവും നമ്മിൽ പതിയെ പതിയെ സുവിശേഷം വളരുന്നത് കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടോ? നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും കർത്തവ്യങ്ങളും സാധാരണ വീട്ടുജോലികളിലും കൃപയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടോ? നമ്മുടെ വാക്കുകളിലും സമീപനങ്ങളിലും മനോഭാവങ്ങളിലും ക്രിസ്തുസ്വഭാവം അല്പമെങ്കിലും ഓരോ ദിവസവും വളരുന്നുണ്ടോ? ആനന്ദിക്കാം! പ്രലോഭനങ്ങളും പരീക്ഷണങ്ങളും തളർത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും ആത്മാർത്ഥഹൃദയത്തിൽ വളർന്നുതുടങ്ങിയ ദൈവരാജ്യം ആന്തരികമായ പ്രോത്സാഹനം നൽകിക്കൊള്ളും. ദൈവത്തിലർപ്പിക്കുന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് നമ്മിൽ വളരുന്ന ക്രിസ്തു പരിപോഷണം സ്വീകരിക്കുന്നത്. ആ വിശ്വാസം ഇല്ലായെങ്കിൽ, ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്താനുള്ള തത്രപ്പാടിൽ നമ്മൾ പരിഭ്രാന്തരാകും. ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ സമാധാനമോ ആനന്ദമോ അറിയാൻ നമുക്കാവില്ല. നമ്മിലെ വിളവുകൾ കൃതജ്ഞതയോടെ ഉയർത്തി വാഴ്ത്താനും നമുക്കാവില്ല.
സുവിശേഷത്തിന്റെ ആനന്ദവും ആഘോഷവും ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും നമ്മെക്കുറിച്ചും അതുൾക്കൊള്ളുന്ന സത്യമാണ്. നമ്മെ പരിപാലിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ മക്കളാണ് നമ്മൾ. ക്രിസ്തുവെന്ന ഭവനത്തിൽ ഒരുമിച്ചു ചേരുന്ന സഹോദരരാണ് നമ്മൾ. ഇത് ഒരുപക്ഷെ സുഖകരമായ ഒരു സത്യമാവില്ല.
മുൻവിധികളിൽ നിന്നും ഭയത്തിൽ നിന്നും സ്വതന്ത്രരായി, ദൈവത്തിനു നമ്മൾ നിർമ്മിച്ച് കൊടുക്കുന്ന മുഖംമൂടികളിൽ നിന്നും സ്വതന്ത്രരായി, ആദര്ശവല്ക്കരിക്കപ്പെടുന്ന വിശ്വാസത്തിൽ നിന്നും സാന്മാര്ഗികതയിൽ നിന്നും സ്വതന്ത്രരായി ദൈവമക്കളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന പുതിയ സമയത്തേക്ക് കടന്നുപോകുവാൻ സുവിശേഷം നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നു. നമ്മിൽ വളരുന്ന സുവിശേഷം വലിയ കൃതജ്ഞത നമ്മിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികളെയും ബന്ധങ്ങളെയും കാഴ്ചപ്പാടുകളെയും ബോധ്യങ്ങളെയും സുവിശേഷം നയിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ നമ്മുടെ വിളകൾ ആനന്ദത്തോടെ നമുക്ക് ശേഖരിച്ചു തുടങ്ങാം. സുവിശേഷം ഒരു ആഘോഷമാണ്, അതിന്റെ വിളവിനു പിന്നിൽ ഉൾച്ചേർന്നിട്ടുള്ള എല്ലാ സഹനങ്ങളോടും ത്യാഗങ്ങളോടും കൂടിത്തന്നെ. ആ സുവിശേഷഫലങ്ങൾ നമുക്ക് പങ്കു വയ്ക്കാനുമാകും.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ