ദൈവമഹത്വം

നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികളിലും സമീപനങ്ങളിലും ദൈവത്തിന്റെ സ്വഭാവങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നെങ്കിൽ അവിടെയാണ് ദൈവം മഹത്വപ്പെടുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ പേരിൽ ചെയ്യുന്ന ദുഷ്കർമ്മങ്ങളും ചൂഷണ സമീപനങ്ങളും, അത് മതത്തിനോ സമൂഹത്തിനോ എന്ത് നേട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയാലും അത് ദൈവദൂഷണമാണ്.

അനീതിയെ അവഗണിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയാണ് ദൈവമഹത്വം,

അസാധ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ സാധിക്കുന്ന നന്മ ചെയ്യുന്നതും,

നുണകൾ സുവിശേഷമാകുമ്പോൾ, സത്യം പറയുന്നതുമാണ് ദൈവമഹത്വം.

നുണകൾ അനീതി സൃഷ്ടിക്കുന്നതുകൊണ്ട്, അനീതിയെ സത്യം കൊണ്ട് എതിർക്കുകയും, വിരോധം നേടുന്ന സ്നേഹസന്ദേശത്തെ സ്വീകരിക്കുകയും പ്രഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ദൈവമഹത്വം.

ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്താനുള്ള ആത്മാർത്ഥമായ ആഗ്രഹം ഓരോ പ്രവൃത്തിയെയും, മനോഭാവത്തെയും, ചിന്തയെയും ബോധ്യത്തെയും വിലയിരുത്തി ധ്യാനിക്കുവാൻ നമുക്ക് പ്രേരണ നൽകും. എല്ലാ ജനതകളെയും സംസ്കാരങ്ങളെയും അകൽച്ചയില്ലാതെ സമീപിക്കുവാനും അവയ്ക്ക് പൂർണ്ണത നൽകുവാനും അവയിൽനിന്ന് പൂർണ്ണത സ്വീകരിക്കുവാനും, എല്ലാറ്റിലും നന്മ കാണുവാനും, എല്ലാറ്റിലും ദൈവത്തെ കാണുവാനും അവ പ്രവർത്തികളിൽ പ്രകടമാകുവാനും കഴിയുമ്പോൾ മഹത്വം കാണപ്പെടും. മനസിലും ശരീരത്തിലും ആന്തരിക സത്തയിലും തകർന്നവർക്കും തളർന്നവർക്കും പുതുജീവൻ നൽകുകയെന്നതാണ് ആ മഹത്വം. സൃഷ്ടിയുടെ വൈഭവത്തെയും മനുഷ്യന്റെയും അന്തസ്സിനേയും സാമൂഹികനിർമ്മിതികൾക്കതീതമായി ആദരിക്കുകയെന്നതാണ് ദൈവമഹത്വം.