പുതിയ വെളിച്ചത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം

അനേകം പ്രയാസങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോയെങ്കിലും, ദൈവം നൽകുന്ന ആശ്വാസവും യാക്കോബിന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. വെല്ലുവിളികളുടെ നടുവിലും 'ദൈവത്തിന്റെ ഭവനം' അനുഭവാവസ്ഥയിലേക്കു ലഭിക്കുവാനും സംഘർഷങ്ങളുടെ നിമിഷങ്ങളിലും 'ദൈവമുഖം' കാണുവാനും യാക്കോബിന്‌ കഴിഞ്ഞത് അങ്ങനെയാണ്.

കൂടെനടക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ നിരന്തര സാന്നിധ്യമാണ് ഇന്ന് നമുക്കും അനുഭവമാക്കേണ്ടത്. അതുവഴി ശാരീരികമോ മാനസികമോ ആയ വേദനകളെ ന്യായീകരിക്കാനോ വെറുക്കാനോ അല്ല, ആ ഞെരുക്കങ്ങളിലും ദൈവം കൂടെയുണ്ടെന്നുള്ള ബോധ്യം ധ്യാനാത്മകമായ പ്രാർത്ഥനയിലേക്കു നമ്മെത്തന്നെ നയിക്കുവാൻ നമുക്ക് കഴിയും. ബുദ്ധിമുട്ടുകളുടെ സമയവും ദൈവവുമായി ഹൃദയം തുറന്നു സംസാരിക്കാനും, വഴക്കിടാനും, പരിതപിക്കാനും ദൈവത്തിലർപ്പിക്കുന്ന വലിയ വിശ്വാസവും സ്വയം തുറക്കാനുള്ള ധൈര്യവും നമുക്കുണ്ടാവണം. പുറത്തുനിന്നുള്ള അത്ഭുതപ്രവൃത്തിയായല്ല, ആന്തരികമായ പുതുജീവന്റെ ഊർജ്ജമായി ദൈവസാന്നിധ്യം ജീവിതത്തിൽ നിറയുന്നത് നമുക്കറിയാം.

തകർച്ചയിലും, സംഘർഷങ്ങളിലും, രോഗത്തിലും, പ്രലോഭനങ്ങളിലും, ഭാരപ്പെടുത്തുന്ന ശീലങ്ങളിലും, പാപങ്ങളിലും ദൈവകൃപ നൽകുന്ന മാർഗ്ഗദർശനം നമുക്ക് കേൾക്കാൻ കഴിയട്ടെ. എന്നാൽ ഭയവും കുറ്റബോധവും നമ്മുടെ പ്രയാസങ്ങളെ വ്യാഖ്യാനിച്ചുതുടങ്ങിയാൽ അവ നമ്മെ ഭാരപ്പെടുത്തും. അന്ധമായ വിശ്വാസങ്ങളും, ദൈവമില്ലാത്ത ഭക്തരൂപങ്ങളും ജീവിതത്തിൽ ഇടം പിടിക്കും. ദൈവത്തെപ്രതിയാണെന്നു കരുതി, അനുഗ്രഹങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പലതും ചെയ്തും ചൊല്ലിയും ക്ഷീണിതരായിത്തീർന്നേക്കാം, ഭയവും കുറ്റബോധവും അപമാനഭാരവും ധൈര്യം ചോർത്തിക്കളയുന്നതുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നോക്കാൻ പോലും കഴിയാതായേക്കാം, കൂടെ നടക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം ജീവിതത്തിന്റെ കേന്ദ്രമാകാത്തതിനാൽ പല ദിശകളിലേക്ക് വലിക്കപ്പെട്ടു സമ്മർദ്ദങ്ങളിലും തളർന്നേക്കാം. ഇടയനില്ലാത്ത ആടുകളെപ്പോലെ ആരും കരുതാനില്ലാതെ പരിഭ്രാന്തരും നിസ്സഹായരുമായിത്തീരും.

നമ്മോടൊത്തു നടക്കുന്നത് എന്നോ നിർത്തി കഴിഞ്ഞകാലത്തെന്നോ നിശ്ചലനായി നിന്നുകളഞ്ഞ ദൈവത്തെ കൂടെക്കൂട്ടുവാൻ ഇനി തിരികെ നടക്കണമെന്ന ധാരണയല്ല നമുക്ക് വേണ്ടത്. ഒറ്റക്കായിപ്പോയെന്ന തോന്നലുകളിൽ നിന്നും അകന്ന് കൂടെത്തന്നെയുള്ള ദൈവസാന്നിധ്യത്തെ വീണ്ടും കരുത്താക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. പ്രയാസങ്ങളുടെ ഓരോ നിമിഷത്തിലും ദൈവവുമായുള്ള സംഭാഷണത്തിനും മല്പിടുത്തതിനും ശേഷം പ്രത്യാശയും ധൈര്യവും നിറക്കുന്ന പുതിയ വെളിച്ചത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം നൽകാൻ ദൈവത്തോട് പറയാം.