ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹം തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്തതാണ് ദൈവത്തിന് വേദന. എങ്കിലും ആ സ്നേഹത്തിന് കുറവ് വരുന്നില്ല. ക്ഷമിക്കണേ എന്നു നിലവിളിക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടെന്നു പോലും തോന്നുന്നില്ല. 'ആ സ്നേഹത്തിൽ എന്നെ കൂടുതൽ നിറക്കുക' എന്നതാണ് കൂടുതൽ ഹൃദ്യവും സത്യവുമായത്. തകരുകയോ, തളരുകയോ വീഴുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ അവിടെ ജീവന്റെ കുറവുണ്ട് കൃപാരാഹിത്യമുണ്ട്. ജീവന്റെ പൂർണ്ണതയായ ദൈവം ഒരു മാപ്പു പറയലിന്റെ വ്യവസ്ഥ വയ്ക്കുന്ന ആളാണോ? ആ സ്നേഹം/ജീവൻ സ്വീകരിക്കാനുള്ള തുറവി മാത്രം മതി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ