യോനയെപ്പോലെ തന്നെ അടയാളമായി നിൽക്കുന്ന ഗ്രന്ഥമാണ് എസ്തേർ. ഒരു വിദേശ രാജാവിന് ഭാര്യയായിത്തീർന്ന യഹൂദസ്ത്രീ. അവൾ ഇസ്രായേലിന്റെ രക്ഷക്ക് ഉപകരണമായി എന്ന സന്ദേശം പ്രവാചകധീരതയുള്ള വെല്ലുവിളി ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. പ്രവാസം കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തിയ ജനത്തിൽ ബാബിലോൺകാരിൽനിന്ന് വിവാഹിതരായവർ തങ്ങളുടെ സ്ത്രീകളെയും കുട്ടികളെയും ഉപേക്ഷിക്കണമെന്ന 'പരിശുദ്ധ' ആഹ്വാനം ശരിക്കും 'ദൈവികമാണോ' എന്ന് വഴിമാറി ചിന്തിച്ച വിമതക്കൂട്ടങ്ങളുടെ രചനകളാണ് ദൈവത്തിന്റെ സാർവത്രിക രക്ഷയെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ ചിന്തിച്ചത്. അതിരുകൾ തീർക്കാതെ സകലതിനെയും പരിപാലിക്കുന്ന ദൈവം ഇസ്രായേലിന്റെ മാത്രം ദൈവമല്ല സകലരോടും കരുണ കാണിക്കുകയും നീതി നടത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവമാണെന്ന ബോധ്യത്തിൽ മാറി നടന്നവർ പുരോഹിതശ്രേണിയിലുള്ളവർ ആയിരുന്നില്ല. ലേവായ - പുരോഹിത സംവിധാനത്തിന്റെ പുതിയ ഘടനകൾ കരുത്തുനേടിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ഇത്തരം ചെറു സമൂഹങ്ങൾ നിയമത്തിന്റെ ഒരു പുനർവായനയെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കുവാൻ ധൈര്യം കാണിച്ചു. നിയമത്തിന്റെ ആവർത്തന വായനയിൽ, ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീകൾക്കും അനാഥർക്കും, വിജാതീയർക്കും ദൈവനീതിയിൽ ഇടമുണ്ടായി. അത് ഉപവാസത്തിന്റെയും, ആരാധനയുടെയും, ഭക്തിയുടെയും യഥാർത്ഥ അർത്ഥമായി. റൂത്തും ജോബും തോബിത്തും ഇതേ ചെറുസമൂഹങ്ങളുടെ ധ്യാനമായി കാണപ്പെടുന്നു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ