ഭൂതോച്ചാടന പ്രതിരോധം

ഭൂതോച്ചാടനത്തിൽ, ചൂലുകൊണ്ടു വീശുക, പുകയിടുക, ഉപ്പുവിതറുക, ആട്ടിത്തുപ്പുക, ആക്രോശിക്കുക, ഉത്തരവിടുക എന്നിങ്ങനെ ചില രീതികളുണ്ടായിരുന്നു. ക്രിസ്തു തിന്മകളെ നേരിട്ടത് പരിശുദ്ധാത്മാവിനാലാണ്. തിന്മകളെ എതിർക്കാൻ, ആക്ഷേപങ്ങളെ നേരിടാൻ ഭൂതോച്ചാടനശൈലി ആവശ്യമായിത്തീരുകയും ആത്മാവിന്റെ ചൈതന്യം കുറയുകയും ചെയ്യുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാവാം. സത്യത്തിന്റെ ധീരതയും സ്വാതന്ത്ര്യവും പോരായ്മകളെ നിഷേധിക്കില്ല, പൊലിമ പറയില്ല. നിഷേധിക്കേണ്ടത് പ്രതിരോധമാക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ അത് ആക്രോശവും വെല്ലുവിളികളും ലഹരിയുമാകാം. അത്തരം നടപടിക്രമങ്ങളും പ്രസംഗങ്ങളും 'ലൗകികമാണ്.'

ലൗകികമെന്നാൽ ഡിസ്കോ ഡാൻസും മനോരഞ്ജനവുമാണെന്ന വീക്ഷണം ആത്മീയതയിലേയും മതത്തിലെയും ലൗകികതയെ മറച്ചു വയ്ക്കുന്നു. സത്യത്തിനു പകരം മതവികാരികത ഉപയോഗിച്ച് രാഷ്ട്രീയതരംഗം സൃഷ്ടിക്കുന്നതും, ഇല്ലാസ്വർഗ്ഗങ്ങളെ പ്രകീർത്തിക്കുന്നതും ലൗകികതയാണ്.

ഒരു സഭാസംവിധാനത്തിൽ, മനുഷ്യാന്തസ്സിനെ മാനിക്കാത്ത വിധമുള്ള പെരുമാറ്റത്തെ, സഹനമായി സ്വീകരിക്കാനോ ദൈവം പ്രതിഫലം തരുമെന്ന് ആശ്വസിക്കാനോ പറയുന്നത് സുവിശേഷമൂല്യങ്ങൾക്കൊത്തതാണെന്നു കരുതാനാവില്ല. എത്ര ചെറുതോ ഒറ്റപ്പെട്ടതോ ആവട്ടെ, അങ്ങനെ സംഭവിക്കരുതാത്തതാണ്. പോളിസിയുടെ പേരിൽ അടച്ചു വയ്‌ക്കേണ്ടതല്ല ഒരാളുടെ വളർച്ചയും വ്യക്തിപരമായ മനുഷ്യാന്തസ്സിനൊത്ത സ്വാതന്ത്ര്യവും. വ്യക്തിപരമായ ആവശ്യങ്ങളാവട്ടെ, സ്വതന്ത്രമായ വായനയാവട്ടെ വൈകാരികമായ തുറവിയാവട്ടെ പ്രതിരോധവലയങ്ങളിൽ മൂല്യപരിശീലനം സാധ്യമാവില്ല. അരുതുകളുടെ ലിസ്റ്റനുസരിച്ച് നിയന്ത്രണം ഒരു ആത്മീയാചാര്യയാകുമ്പോൾ, തെറ്റിലെ തിന്മ എന്താണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയാനോ അതിനോട് പ്രതികരിക്കാനോ കഴിയാതാവുന്നു. ആ ക്രമത്തിൽ പരിചിതമായിക്കഴിഞ്ഞ തിന്മ-സംവിധാനങ്ങൾ പാലിക്കേണ്ട നന്മകളുമാകുന്നു.