ഉത്തരവുകളും കല്പനകളുമെല്ലാം എന്തിനാണ്? അവയിലേക്ക് തന്നെ അധികാരം ധ്രുവീകരിക്കുന്ന കല്പനകൾ വിഗ്രഹങ്ങളാണ്. കല്പനകൾ ദൈവരാജ്യമൂല്യങ്ങളിലേക്കു ചൂണ്ടുപലകയാവേണ്ടവയാണ്. ദൈവത്തിന്റെ നന്മയെയാണ് അത് അനുഭവവേദ്യമാക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പൊതുനന്മ ലക്ഷ്യമാക്കുന്നവയാകും ആത്മാവുള്ള കല്പനകൾ. എന്നാൽ, നന്മക്കു പകരം പൂര്ണതകളും അനന്തതകളും സ്വഭാവമാക്കുന്ന ദൈവത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്ന അധികാരങ്ങളും കല്പനകളും പരിശുദ്ധിയുടെയും ദൈവികതയുടെയും പുറംചട്ടകളിൽ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതും ഉപേക്ഷിച്ചു കളയുന്നതും ദൈവത്തിന്റെ നന്മ എന്ന സത്തയാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് അനുരഞ്ജനത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും കല്പനകൾ രൂപപ്പെടുന്നത്. പാപം വീണ്ടും വീണ്ടും ക്രിസ്തുവിനെ കുരിശിലേറ്റും എന്നുള്ള ഒരു വായ്ത്താരിയുണ്ട്. എന്നാൽ അധികാരത്തിന്റെ അന്ധതയിൽ കൂർത്ത മുള്ളുകൾകൊണ്ട് പ്രഹരമേല്പിക്കുന്നതിനെ ക്രിസ്തുവിനെല്പിക്കുന്ന പീഢകളായി ധ്യാനിക്കാത്തതെന്തുകൊണ്ട്?
ആബേലിന്റെ ബലിയർപ്പണത്തിനു ശേഷം കായേൻ അയാളുടെ കഴുത്തു ഞെരുക്കി കാല്മുട്ടുകൊണ്ടു കുനിച്ചുനിർത്തി അമർത്തിപ്പറഞ്ഞു: നമുക്ക് രമ്യതയിലാകാം. ആദം കല്പനയിറക്കിയത്രേ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ