ക്രിസ്തു ജീവിക്കുന്നത് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിലാണ്. പിതാവിനെ ലോകം കാണേണ്ട ക്രിസ്തു ശരീരമാണത്. നമ്മളും നമ്മുടെ സംഘടനകളും സഭയും സമീപനങ്ങളിൽ ദൈവമുഖം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ക്രിസ്തുശരീരമാണ്. സ്നേഹത്തിലെ തീവ്രതയും തീക്ഷ്ണതയും, നിറവും സായൂജ്യവുമാകുന്നത് സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നയാളോട് ഒന്നാവുന്നതിലാണ്. ക്രിസ്തുവിനോട് ഒന്നായി തീരാൻ ആത്മാർത്ഥത കാണിക്കാത്ത തീവ്രതയും തീക്ഷ്ണതയും സ്നേഹശൂന്യമാണ്. അത് ദൈവത്തെ കാണിക്കുന്നില്ല. ആ തീക്ഷ്ണത ക്രിസ്തുവിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നുമില്ല.
എന്നിലേക്ക് നോക്കിയവർ ദൈവത്തിന്റെ മുഖം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? നമ്മുടെ സ്ഥാപനങ്ങളിലേക്കും സംഘടനകളിലേക്കും നോക്കിയവർ ദൈവത്തെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? പിതാവിനെ കാണുന്നതിനായി ക്രിസ്തുവിനെ അടുത്ത് കാണുവാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടോ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ