ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സാക്ഷ്യം

ദൈവവമഹത്വത്തെ കൂട്ടാനോ കുറയ്ക്കാനോ നമുക്കാവില്ല. 

ലഭിച്ചിട്ടുള്ള വൻകാര്യങ്ങളെ ഓർത്ത്, പരിപാലനയെക്കുറിച്ച്, മറ്റൊരാളിൽക്കണ്ട വലിയ നന്മയെക്കുറിച്ച് അങ്ങെത്രയോ വലിയവനാണെന്നു പറയുമ്പോൾ അതിൽ നിറയുന്നത് കൃതജ്ഞതയുടെ ഒരു ഭാവമാണ്. "ശക്തനായവൻ എനിക്ക് വലിയ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തിരിക്കുന്നു" എന്ന് ആനന്ദിച്ച മാതാവ് വലിയ കാര്യം തന്നിൽ സംഭവിച്ചു എന്നതിനേക്കാൾ ദൈവം അത് ചെയ്തു എന്നതിൽ സന്തോഷിച്ചു. "തലമുറകൾ തോറും എന്നെ ഭാഗ്യവതി എന്ന് പ്രകീർത്തിക്കും" എന്ന് പറയുമ്പോഴും തന്നിൽ ദൈവം മഹത്വപ്പെടുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് മറിയം എടുത്തുപറയുന്നത്.

സർഗ്ഗവാസനകൾ ഓരോ സൃഷ്ടിജാലത്തിലൂടെയും രചിക്കുന്ന പുതിയ അധ്യായങ്ങൾ ദൈവസൃഷ്ടിയുടെ സൗന്ദര്യമാണ്. ഓരോ സ്വാഭാവികതയിലും വിടരുന്നത് നന്മയാണ്, കാരണം അവയോരോന്നും മറ്റൊന്നിനെ നിലനിർത്തുകയോ, പുഷ്ടിപ്പെടുത്തുകയോ, അലിയിച്ചുകളയുകയോ ചെയ്യുന്നു. മറ്റൊരോന്നിലും ഓരോന്നും കൃതജ്ഞതയോടെ കാണുന്നതും ദൈവമഹത്വം തന്നെ. ഓരോന്നും ആയിരിക്കുന്നവയിൽത്തന്നെ മറ്റുള്ളവയ്ക്കുവേണ്ടി പുഷ്പിച്ചുകായ്ക്കുന്നു; നമ്മളും. ദൈവവത്തിനു മഹത്വം. അവ വാക്കുകൾ പോലുമില്ലാതെ പ്രഘോഷിക്കുന്നത് സ്വന്തം ഫലദായിത്തമല്ല, ദൈവത്തെയാണ്. ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സാക്ഷ്യം. സാക്ഷ്യമെന്നത്, ചുരുക്കത്തിൽ, നമ്മിൽ ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ്. സാക്ഷ്യം എടുത്തു പറയുന്നത് ദൈവപ്രവൃത്തിയാണ്. 

എന്നാൽ ആദർശങ്ങളെയോ വ്യവസ്ഥാപിത സംവിധാനങ്ങളെയോ പ്രതിരോധിക്കാൻ ലക്‌ഷ്യം വച്ചുള്ള ഊന്നിപ്പറയലുകളിൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സാക്ഷ്യം ഇല്ല.